her gün seni görmektense
her gün görüp ölmektense
seni yanımda düşünmektense
sensiz yaşamayı öğrenmeliyim
bir kez gözlerine bakıp
sonra saatlerce ağlayıp
resmine sarılmaktansa
resmini yırtmayı öğrenmeliyim
her an üzülüp acı çekmektense
omuzlarıma yük bindirmektense
kollarımı açıp bekleyeceğime
sana git demeyi öğrenmeliyim
ömrümce seni beklemektense
belki birgün döner demektense
bu şekilde kendimi avutmaktansa
belki de önce kendim gitmeliyim
bu hayat insana hiç acımıyorsa
yüzüne gülüp seni korumuyorsa
her boşluğunda bir darbe vuruyorsa
ilk darbeyi vurmayı öğrenmeliyim...