Giden Bir GÜn Geri Döner
Bir kaldırım kenarında oturup
Dikme boşuna gözlerini pencereme
Perdeyi aralarım bakarım, dayanamaz içeri alırım zannetme
Sen ki seni nasıl sevdiğimi bildiğin halde
Terk edip gitmiştin beni
Madem gidiyorsun öldür beni dediğimde
Benim için sen zaten öldün demiştin
Bu gelişini mezar ziyaretim olarak sayıyorum
Kusura bakma zeytin siyahı gözlerine
Beline uzanan ipek saçlarına
Hiçbirine bakmıyorum
İlgimi çeken,
Bir yanıp bir sönen sokak lambası
Ürkütücü bir korku filmini hatırlatıyor
Sen severdin korku filmlerini
Ve her defasında olduğu gibi kâbuslarla uyanırdın gecesinde
Sonra beni arardın konuşurduk
Rahatlardın
Şimdi sen bir film olmuşsun
Yanaklarına vuran sağanak yağmuru ne güzelde yansıtıyor yıldırımlar
Yıldırımlar yıldırmıyor fakat,
İçinde kıyametler kopuyor, hissedebiliyorum
Ama korkma hiçbir filmde başrol oyuncusu ölmez
Hiç kimsede başrolden başka, kimsenin ne yaşadığını bilmez…
