İki Saniye
Sessizlikte boğulur düşünceler.. Susar, konuşmaz diller..
Kalem desen kurudu, kalmadı yazacak dermanı.
Ve bilek yoruldu, unuttu kalemi tutmayı.
Her karanlık sende saklı,
Her aydınlık rüyada..
Karanlığa alışmış gözler, açılamazlar uykuda.
Susmanın faydası varmı dersin kadere ?
Peki ya isyan etsem, çözülürmü bilmece..
Kimi korkutur çığlığım sağırlardan başka ?
Ve kimi ağlatır sözlerim,
Kaç dolu göz pınarı kaldı dünyada ?
Varlığında ihanet var, yokluğunda özlem.
Hiç bir gidenin ardından yapılamadı gözlem.
Hadi susma artık akıt bana zehrini..
Hangi yılanla aşk yaşanabilmiş ki ?
Evet doğru bildin , öfke var içimde..
Evet.. Evet haklısın, yabani kalmışım alemde..
Kendimi bildim bileli yaşadığım 2 saniye.
Bu minik zamanda, 1 doğru ve 1 yanlış peşpeşe
Şimdi şöyle dönüp baktım yine,
Hem doğru hem yanlış, sadece senin leyhine.
Kozmik Bilinch
28 Ekim 2006
Organlarının Bile Esiri İken, Nasıl Olurda Özgürlükten Söz Edersin ?
