yoksun ya
gençliğimin deli rüzgarları da yok
ve yoksul düş baharlarım
neler kalmadı ki sende
çaresizlik karabasanlarının çıkmazları
avuntusuz saplantılarının açmazları
deli düşler
yoksun ya
kim anlar şimdi bu yüreği
sensizlikte ne yapılır bilmem ki
aşkın tepelerinden
böyle apansız düşmedim
ılık tebessümler vaktine beş kala solan
kahkahalar gibiyim
yarısında yutulmuş
sevinç çığlıklarıyla dolu boğazım
seni özlemeyi bile yakıştıramıyorum kendime
yoksun ya
buruşturulup atılmış mektuplar gibiyim
içimdeki yürek boşluğuna yoldaş
gülüşüm bükülü kaldı dudağımda
sana sargın kalmak vardı gül yüzlü
bu aşkın üstü
böyle örtülür müydü