Yeniden Doğuş
Yıllardır kimse bakmadı bahçeye. Ama işte
Bu yıl - mayısta mı, haziranda mı?
Yeniden çiçeklendi kendiliğinden,
Parmaklıklara kadar dirildi - binlerce gül,
Binlerce karanfil, binlerce sardunya, binlerce kokulu burçak -
Mor, turuncu, yeşil, kırmızı, sarı,
Renk renk kanatlar; - öyle ki eski süzgeçli kovasıyla
Yeniden sulamaya çıktı kadın - yine güzel,
Dingin, belirsiz iyilikli bir güven içinde. Ve bahçe örttü kadını
Omuzlarına kadar, kucakladı onu, tam kazandı onu,
Havaya kaldırdı.
O zaman gördük, güpegündüz,
Bahçe ile süzgeç kovalı kadının ağdığını gökyüzüne
Ve böyle yukarlara bakarken biz, süzgeçten birkaç damla su
Damladı usulca yanaklarımıza, çenemize, dudaklarımıza.
Yannis Ritsos - 3.VI.69
Çeviri: Özdemir İnce, Herkül Millas, Ioanna Kuçuradi
Varlık Şiir - 2000
