yine sevdâdan yâr
unutulmuş ağıtım çöküyor kente
hüzün caddelerine, kırık kalemlere
yalnızlık gurbetinde yıldızlar, bir ben
okunmaktan yorulmuş insan yüzleriyiz
çatılarda ölen kuşlar gibiyiz yâr
ranzalarda urfa'dan kalma esmer bir hasret
sabır çılgınlıkları kadar kar, yangınlara kar
ne dağlara yağar kar, ne sokaklara, kuşlara
kıyama durmuş aykırı zamanlarda kar
ölüme yağar, kirpiklerimde bir lerze kar
ölüm gibiyiz, ayrıyız çünkü yâr
gül dalında susuz yağmur damlası
ulaşmasa da bağrıma bastığım isyanlar
tüfeğimin buz tutan haykırışına isyanlar
ellerinle sunduğun türkülerdir yağan kar
bir noktası kitap olur hasretinin
içime akan nehirlerle hadi, oku beni
ben ki aşkın büyüttüğü çocuğum, öfkeyim
düşlerim var yağmura dair, geceye dair
ayrılığa katlanmak yine sevdâdan yâr
