sevgi dört boyutlu göründü gözüne...
önceleri sevgi ,aşkla saklandı gözlerden.. sadece tutku idi ,nefes almak gibi bir şey.. ne yana dönsen ,"o" çıkacakmış gibi karşına ,kalbinin ağzında atması sonraları sol yanın oluverdi..
nefesi birlikte aldığın,uykuyu birlikte tattığın ve onunla çoğaldığın zamanları koydun hayatına.
baktığın vitrinlerde, önce ona yakışana takıldı gözlerin ve her şarkıyı ,onun için dinledin..
bir süre daha geçti ; varlığı olmadan olamayacağını anladın. hayatını hep onunla planladın.bir adım atarken ,iki kere düşündün. gülerken ,iki kişilik güldün. önce canan , sonra can demeye başladın. ve sonunda onunla bir bütün oldun..
sen ,ben yoktu artık.
" biz "oldun..
adımı, tadı,hayatı birlikte yaşadın.
öyle bir sever oldun ki ;
sevmek, varolma sebebin oldu...
eksiklerine kulplar bulman ,sevmediğinden değil
daha çok sevme isteğindendi aslında..
ve sen artık ,ispatlama ihtiyacı bile duymadan sevdin...
son boyutunda sevginin..
a.kk
