Sonsuza kadar
Sevda ikliminde bitsin kederim
Vuslata bağlasın sonsuza kadar
Sana ulaşmazsa makus kaderim
Kendine ağlasın sonsuza kadar
Kaygıyı, korkuyu mahşere atıp
Hayat şurubuna sevdayı katıp
Olamaz denilen rüyaya yatıp
Ruhumuz çağlasın sonsuza kadar
Mahbubun ateşi kalbimde mukîm
Yasaları bozsun hâl bilen hâkim
Derdime çareyi bularak hekim
Yaramı dağlasın sonsuza kadar
Aşkımız bir değil binler devirlik
Kararlı olursan yaşarız dirlik
Allah’ a duamdır hedefte birlik
Mutluluk sağlasın sonsuza kadar
Müjgân Akyüz/MAJ
Rachel’ i anlatmak( Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın ) Şiirin Hikayesi
Tarih 17 3 2003 Kalbi olan, kalbini başkalarının yaraları için merhem niyetine taşıyan bir genç kız öldürüldü Tek gayesi İsrail mezaliminin yaraladığı, öksüz-yetim bıraktığı çocuklara arka çıkmak olan
Henüz 23 yıllık bir geçmişe sahip genç bedenini siper etmeye çalışan ABD'li bir genç kız vahşice öldürüldü
Adı Rachel Corrie
Buldozerlerin önüne kendi bedenini siper ederken ve üstelik Batılı, beyaz, ABD vatandaşı olarak bu siperin işe yarayacağını düşünürken, buldozer iki defa geçti üzerinden
“Bu sabahtan sonra kendimi çok daha iyi hissediyorum. oturup uzun uzun, ne kadar büyük kötülüklere muktedir olduğumuzu ilk elden keşfedişimin verdiği düş kırıklığı üstüne yazdım. oysa en ağır koşullarda bile insan kalabilme gücü ve yeteneğini keşfetmekte olduğumu da yazmalıydım, ki bunu daha önce bilmezdim. GALİBA ASLOLAN, ONUR…” – RACHEL CORRIE
Seni anlatmak mı Rachel ben beni bile bilmeden
Sözüm kızarır çıkarken seni nasıl anlatayım
Buldozerlerin önüne siper olmadı bu beden
Hükmü bitmiş kalemimle dünyayı mı hoplatayım
Asil ve kararlı tavrın karşısında utançtayım
Arzı, insanlık dersiyle konuşturan mağrur Ay’ ım
Seni nasıl anlatayım
’Ezberi bozan kız’ dendi Filistin’ de doğdu adın
Ruhundaki merhamet ve insaniyet yanlarıyla
Kendi milletini bile duruşuyla ezen kadın
Sokaklar kızıl olurken masumların kanlarıyla
Sus oruçlarına giren insanlıktan utançtayım
Arzı, insanlık dersiyle konuşturan mağrur Ay’ ım
Seni nasıl anlatayım
Rachel olmak istemez mi vicdanın soylu bölümü
Hepimiz bir Hrant Dink’ken birimiz Rachel olmadık
Sıradan bir vatandaşken abideleşti ölümü
Yüreği cesur kadından gerekli dersi almadık
Ganimet hesabı yapan sofralardan utançtayım
Arzı, insanlık dersiyle konuşturan mağrur Ay’ ım
Seni nasıl anlatayım
Müjgân Akyüz/MAJ
Olmaya adımlar
/gururuma...
Gururum kırıldıysa itelendiğim yerde
Büyük nimet olmuştur ruhumun ermesine
Gözümün yağmurları aç gönlümü besler de
Müsebbibidir artık nefsimi yermesine
Yaradanı anmaya güzel vesile olur
Tek üflemelik nefsim bir nazarla kaybolur
/varlığıma...
Varlığımı yok sayan kalır karşımda mahçup
Suçluluk duygusuyla erir gölgesi bile
Nedamet gömleğiyle gözler önünden uçup
Mahcubiyet göğünden düşer simgesi bile
Hakkı muhib olarak sonsuza dek susayım
Şaşıp gaflette kalan kör nefsime kusayım
/ölüm hedefime...
Zulmün kapı kırması bin kapıya vesile
Dağların ötesinde vuslat görmüştü Ferhat
Hedefe varmak ister alnının teri ile
Sonucu bilmez ama isyanla etmez feryat
Son darbeyi vurunca kente membayı salar
Diriye can verirken ölüme anlam dolar
/asıl varoluşuma...
Kederin yoksa eğer henüz yarım insansın
Olmaya giden adım acı ve sevinçlerde
Dostun ya da düşmanın varsın gülüyor sansın
Hayatın, kazandığın namuslu övünçlerde
Ben küçücük odamda yine mahkum olayım
Adım arzdan silinsin ’hiç’ te varlık bulayım
Müjgân Akyüz/MAJ
Son düzenleyen şiirkolik; 20 Nisan 2010 17:12
Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi
