İsmini koyamadım…
Bitmeyen umutlarım vardı yüzü asık karanlıklar gibi
Dile getiremediğim hislerim vardı,bir tarafı ürkek bir tarafı sessiz
İsmi konulmamış hayallerim kurşunlandı dağlarda
Tesellilerimi saklardım kırlangıçların kanadında
Hayat hep galip gelirdi avuntularımın karşısında
Çocuk ağlamalarında susardı çığlıklarım
Ezdirmedim gövdemi köşe başlarına
Issız sokakları ikiye bölerdi ayak seslerim
Yeni yeni destanlar eklerdim tarihe yaşadıklarımdan
Darağacı hazırlardım kendi ellerimle ağıtlarıma
Dilimden düşmeyen türkülerim vardı karanfil kokulu
Sigara dumanımla yükselirdi sancılarım
Boşvermiştim ak düşmüş saçlarımı, hayata inat
Gök mavisi özlemlerin büyürdü camların buğusunda
Hangi ırmaklar söndürecekti ateşten gözyaşlarımı
Kar tanesenin sessizliğiyle hızlanırdı kalp atışlarım
Yağmurun sesiyle buğulanırdı gözlerimin ferri
