Allahım!....
Her an birşeyler yitip giderken...
Zamanın akışını durduramazken..
Hiç birşeye hakim olmamanın; tam "kazandımmm! benimmm!" derken kaybetmenin acısıyla dünyaya kızıp dururken...
Ruhumuzun ve hücrelerimize kadar vücudumuzun değişip durmasını hayretle seyrederken..
Nasıl da bu fani dünyaya bu kadar sıkı bağlanabiliyoruz!!!!
Ellerimizi uzattığımızda boş kalışıyla, nasıl da çocuklar gibi ağlayıp hatta bazen tepinebiliyoruz!!....
Rabbim!!!....
Dünyanın ve nimetlerin fani ve geçiciliğini idrak edip; bunların 'SENİ ve esma-i ilahiyeni gösteren yansıtan yönü'nü farkedebilmeyi ve buna göre önceliklerimizi belirleyebilmeyi nasib eyle....
Bize Cennette de buluşacağımız dostlar ve arkadaşlar.. Ebedi olarak nasipleneceğimiz hayırlı ve helal rızıklar.. Cennetin anlam kazanmasını sağlayacak; kendisiyle gidilince Firdevs yamaçlarının tam zevkine varılacağı güzel ve hoş eşler.. Cennetin de ötesinde, SENİ müşahede edeceğimiz Cuma vadisine gidebileceğimiz latif ameller ihsan et......
Amiiiin!!!
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
