Yine en başına döndüm hayatın.. sen girdikten sonra yaşantıma..
Cekmeceye sakladığım sevdaya dair tüm kelimeleri yeniden cıkardım..
Senin daha haberin yok bunlardan ama..
Ben umutlarımı yeniden kazandım...
Gerceklerle hayallerin karıştığı bir ortamda kaldım..
Tüm cicekler yeniden acmıstı.. Günes en güzel güne dogmustu sanki..
Cocuklar ellerinde sevdalar üzerime dogru kosuyorlardı..
Yüreklerindeki umutları bana taşıyorlardı..
Kader artık banada güler diye düsünüyordum hep..
Hic bir seyin ve hic kimsenin beni aglatmaya gücü yetmezdi artık..
Sensizlikle yaşamıştım bu zamana kadar.. Sensizlik bile beni yalnız bırakmıstı seninle birlikte olalım diye...
Ama sende sevdaya dair hala hic bir tavır yoktu..
Önceleri yeni gelmisliginin heyecanı diye düsündüm..
Zamanla korkuyo dönüyordu endiselerim..
Yoksa sorusu geldikce aklıma... kalbime bir korku saplanıyordu..
Göz yaslarım zorluyorlardı.. tıkılıp kaldıkları yerden cıkmak icin..
Sevdayla carpan yüregim.. bazen tekliyordu..
Neden diye sordugumda kendime.. Bir cevap bulamıyordum..
Bir baskasının yanında gördügüm zaman gelebildim ancak kendime..
Sen yine aynı sendin..
Aradan gecen yıllara ragmen degismemistin..
Yine beni terk edip gitmistin..
Bu sefer yıkılmamak icin söz versemde kendime..
Tutamadım sözümü gülüm..
Sevdaya dair tüm kelimeleri cekmeceye kaldırmaya karar verdim tekrar..
Cekmeceyi actığımda anlamıstım herseyi..
Orda hala sevdaya dair birseyler vardı..
Ben senin bana döndügünü sandığımda..
Yeniden umutlarıma kavustugumda..
Sevdaya dair hersey yüregime doldugunda bile..
Ask hala cekmecede kalmıstı...
