Evet, alismislik cok kotu birsey.. Sevdiginle beraber gittigin yerlerden gectiginde, beraber dinledigin sarkilari dinlediginde veya sana soyledigi bir sozu baskasindan duydugunda kahroluyor insan. Sevdigini unutmak bir yana, anilari unutamazsinki. Bosuna dememis umit besen, 'alismak sevmekten daha zor geliyor' diye. Senin soyledigin gibide, 'acaba baskasinimi seviyor, acaba hayatina biri girdigimi' vs. bunlari dusunmekten kendi alikoyamiyorsun. Insan yediremiyor kendine.
Ayrilmis olsan bile sadece sana ayit olsun istiyorsun. Kimseyi sevmesin, kimseyle olmasin hep beni sevsin istiyorsun. Bu bencilliktir. Aslinda en guzeli mutluluk dilemek. Olan olmus, ayrilmissiniz bitmis. Keske bazi sozler soylendigi kadar yapmasida kolay olsa degilmi..
Sevmeyeni sevmek mantiksizlik degildir, aksine. Gercek asktir. Ask illa karsilikli olacak diye birsey yok, askini kalbindede yasatabilirsin.
'Aman gururum var, yok aman kendimi kucuk dusuremem' gibi sozler yanlis. Sonuna kadar savasacaksin. Elinden geleni fazlasiyla yapacaksin onu geri kazanmak icin. Karsindakide zamanla anlar senin onu sevdigini. Eger anlamiyorsada zorlamanin anlami yok. Demekki o seni sineye cekmis ve yeniden baslamak istemiyor. Ama caba gosterirsen, hic olmazsa ilerde keske caba gosterseydim, belki geri kazanirdim pismanligi yazamazsin. Ben elimden geleni yaptim, o istemedi diyerek kendini avutursun. Bilmiyorum arkadaslar, insaAllah hayirlisi olur, hepimiz icin .