Kinimi, Savaşım Çıktığı Kadar Bağırıyorum...
çocukların oyunlarına düşen bombanın hedef şaşırmasıdır, savaş..
evine ekmek koşturan gençlerin sorgusuz,sualsiz infaz edilmesidir, savaş...
caddeler al ile yazılan gözlerdeki nefrettir, savaş...
evladının eve her geçikmesinde annenin yüreğine saplanan hançerdir, savaş...
ailesi için para kazanmanın insan öldürmekten geçtiği mecburiyettir, savaş...
can çekişen düşman 'insanına' yardım etmemenin,edememenin anlamsızlığıdır, savaş...
Filistinli düşler dünyasındaki bir çocuğun elindeki oyuncak tabancayla oynamasına ateş eden yetişkin İsrail zihniyetidir, savaş...
bomba seslerinden ürken her b****** annesinin bağrında ağlayışıdır, savaş...
'ateş etmeyin' feryadının kurşun hızı cevabıdır:savaş....
bir babanın ailesini dört mermili tüfekle dolap diplerinde koruma çabasıdır: savaş...
demokrasiyi kurşunların delikleriyle ilmeklemeye çalışanların masa başı oyunlarıdır, savaş...
'Allahım kurtar Bizi' yakarışının en cevapsız kaldığı bombardıman saatleridir, savaş...
SAVAŞ, acılar ovasıdır...
Üzgün, hüzünlü ve bir o kadar da geç doğar barış...
ama herşeye rağmen...
BARIŞ, mutluluğun tohumudur!
