Sokak Lambası



Düşlerin avutulmamış yalnızlığında uçurtmalarımı kaybettim
Soğuk akşamlar koymaz bana, üşürse bedenim üşüsün
Benim yungımlarım yeter bedenlere
Garip bir öykünün kahramanı oldu hep yüreğim

Yenilmez sandığım kaygılarım sürgüne gitmiş
Kızarmış bulutların apartman diplerine bıraktığı, emanetleri bulamadım bir türlü
Yaprakları dökülmüş ağaç dallarındaydı evim,denizlerin ortasında bir yakamoz gibi
Dağıldı hep gönlüm. Her metre karesi bir dünya habercisiydi

Şeytan kılıklı çöpçüler süpürdü caddelere dökülen hayallerime
Bir yanım aydınlık bir yanım karanlık
Tükenmez bir sabırla yürüyorum,ikisinin birleştiği çizgilerde
Hani bir tarafa kaysam bulamayacaklar bir daha beni biliyorum.

Her yanımı saran bu hüzün,eserlerin ödül almış yanı
Ufak bir sokak lambası yanıyor uzakta
İnsafsızlıkları aydınlatmamak için parçalıyor kendini
Hele bana bakıp utanması yokmu..
Güldürüyor beni ben o sokak lambasının içinde
Bütün bu hayatın boşluğunu görüyorum