Can gazeli
Canım öksüz bıraktı göğümden aktı canım
Ölümsüzlük tacını başına taktı canım

Şimdi sevdanın tahtı neylesin böyle bomboş
Aşkın zorlu yolunda son bir duraktı canım

Seni böyle apansız 'gayrı gel'e koşturan
Bir ömür kavrulduğun sonsuz firaktı canım

Biricik bakışınla yeşerdi kaç kerbela
Ki sen nazar etmeden içim kuraktı canım

Ölüm senin olmadan sevmemiştim bu kadar
Bir kez sığazlamışsın yüzü apaktı canım

Eti kemiği bir hoş yele mi savurdun oy
Dost gelmiş diye toprak kınalar yaktı canım

Bakışınla yıkanmak bir hayal oldu şimdi
Gönüle saplansa da gözden ıraktı canım

Ateşin bir hükmünün kalmadığı dünyada
Gidişin yeryüzünün külünü yaktı canım

Yaralı kuşlar artık uçmayı unutacak
Bunca yetim serçeyi kime bıraktı canım