> nsanoğlu mutluluğu hep hor kullanıyormuş...
> Hep şikayetçi hep bıkkınmış...
> Birgün melekler mutluluğu saklamaya kararvermişler...
> Saklayalım, zor bulsunlar...
> Zor buldukları için belki kıymetini bilirler diyerek başlamışlar
> tartışmaya...
> Sorun büyükmüş...
> Kimisi:
> 'Everestin tepesine saklayalım' demiş
> 'Atlas okyanusunun dibine 'demiş
> Tac Mahal'in kubbesine,Mekke sokaklarına, İtalyan sofrasına...
> Bir hastanenin yeidoğan odası, dondurma külahı, şarap şişesi...
> Sigara paketi, lale bahçesi...
> pekçok yer düşünmüşler ama hiçbiri yeterince zor gelmemiş.
> Derken meleklerden biri:
> '' İÇLERİNE SAKLAYALIM'' demiş...
> ''Kimsenin aklına gelmez içine bakmak'''
> İşte o gün bugündür mutluluk insanın içinde saklıymış.
> Hiçbir mutluluk kolay gelmiyor... Kolay kolay gülmüyor insanın yüzü...
> Emekte ve insanın içinde saklı mutluluk...
> Ne başkasının ekmeğinde, ne başkasının evinde, ne de başka birşeyde...
> Bu yüzden gözünüz hep içeride olsun..
> Siz dışını boşverin, içine bakın...
