Aşk eğiren kadınlar
Gölgelerinin verandalarında
Gülüşüyorlar göğüslerine
Yanakları ay kızılı
Elleri toprak yorgunu
Yıkanıyorlar birikintilerinde

Nasıl gülüşüyorlar tenlerine
Kelebekler bile tutamıyor kendini gülmekten
Nasıl da eğiriyorlar körpeliklerini
Gölün suyu büyülü
Taze bir mevsim gibi kıkırdıyorlar
Ama hayatları güneş yanığı
Hepsinin rahminde doğmamış bir ağıt




Oktay Coşar