Bazen o kadar yalnız hissedersin ki kendini evine odana sığınırsın ve kalemin seni çağırır olmadık bir saatte... Kelimeler yalnızlığını döker masum kağıtlara ve kağıtlarda dolasan gözlerin yine ıslanmaya baslar kuru kuru... Sabah olduğunda yazıları yalnızlıkla birlikte kilitli çekmecelere saklamak vaktidir... Oysa gece yine gelecek!