Namazın Kazandırdıkları

Namazın özelliklerinden biri sürekli olmasıdır. Diğer ibadetlerde zaman daha sınırlı olmasına rağmen namazda bu sınırlama yoktur. Hac ömürde bir defa yapılır. Oruç bir yıl içinde sadece bir aydır. Namaz ise her gün beş defa yapılması gereken bir ibadettir. Bu süreklilikten insanın namaza ne kadar ihtiyacı olduğu sonucunu çıkarabiliriz. Gerçekten namaz kılan insanın kazandıkları, namaz ibadetine insan ruhunun sürekli ihtiyacı olduğunu göstermektedir.
Namazın insana kazandırdıklarının bazılarını şu başlıklar altında inceleyebiliriz

• Namaz İnsanın Duygu Dünyasını Zenginleştirir.
  
• Namaz İnsanın Davranışlarında Bilinçli Olmasını Sağlar.
• Namaz Birlikte Yaşama Ve Dayanışma Bilincini Geliştirir.
• Namaz Temizliğe Alıştırır.
• Namaz Zamanı İyi Kullanmayı öğretir.

Namaz günde beş defa hayatın akışını kesmektir. Günlük koşuşturmanın, hayat mücadelesinin içinde bunalan insanın kendine döndüğü, ruhunun derinliklerine yöneldiği andır. Sıkıntılarından, bunalımlarından, hayatı yaşanmaz hale getiren dertlerinden kurtulma vaktidir. Ellerini, iç tarafı kıbleye gelecek şekilde kaldırıp tekbir aldığı zaman, "dünya ve içindekileri şimdilik elimin tersiyle itiyorum. Bütün saplantılarımdan, tutkularımdan, alışkanlıklarımdan kurtuluyorum. Öz benliğime dönüyorum. Allah'a yöneliyorum" demiş olmaktadır. Bu, duygularının ve düşüncelerinin derinle şmesi, dinginliğe kavuşması ve zenginleşmesidir.
Namaz kılan insan, neyi niçin yaptığının farkında olmak zorundadır. İki namaz arasındaki süre içinde yaptığı davranışlar kıldığı ve kılacağı namazın etkisi altında kalacaktır. Bunları seçerken doğru olmalarını ister, güzel olmalarını amaçlar, faydalı olmalarını arzu eder. Böylece gördüklerini tekrar etmekten, sadece tepkileriyle yaşamaktan ve taklitten kurtulur. Her davranışı, aklını kullanarak yapt ığı bilinçli tercihler haline gelir.
Camilerde namaz kılmak üzere toplanan insanlar, aynı amacı paylaşmaktadırlar. Bu amaçta çıkar, maddî hesap ve beklenti yoktur. Orada bulunmalarının amacı Allah'ın emri olan ibadetlerini yerine getirmektir. Namaz kılan insanların beraberliği gönüllerini arındırmak, ruhlarını temizlemek ve yüceltmek gibi güzel bir gaye içindir. Bu beraberlik beraber yaşamanın ve dayanışmanın ilk adımıdır.
Namaz kılan insanın kalbi yumuşar, acıma, yardım etme, paylaşma, sevme ve şefkat gösterme gibi duyguları gelişir. Böylece insan sevgisi artar. Daha yardımsever, daha hoşgörülü olur. Bütün bunlar birlikte yaşama ve dayanışma bilincinin gelişmesi demektir.
Maddî ve manevî pisliklerden temizlenme, namaz kılmanın şartlarındandır. Maddî pisliklerden temizlenme, elbiselerimizin ve namaz kıldığımız yerin küçücük de olsa hiçbir pislik kalmayacak şekilde temizlenmesidir. Manevî temizlik ise abdest veya boy abdesti almış olmaktır. Temizlik bir alışkanlık konusu olduğu için, sürekli bu işleri yapan insan artık temizlik alışkanlığı kazanmış olur.
Temizliğini ihmal ettiği zaman rahatsızlık duyar. Namaz insana hem iç hem dış temizliği kazandırır.
"Namaz insana, vakitlerle farz kılınmıştır" ayetinden de anlaşıldığı gibi, namazın özelliklerinden biri de zamana bağlı olarak yerine getirilmesidir. Namaz günün beş önemli vaktini belirler. Sabah namazı güneşin doğmasına yakın kılınır. Günün en güzel, en önemli, en verimli, en bereketli saati sabah vaktidir. Uykusunu almış, zihnen ve bedenen dinlenmiş insanın bilinci; günün ilk ışıklarına, güneşin doğuşunun doyumsuz güzelliğine açılınca, o günü akşama kadar zinde, mutlu ve huzurlu geçer.
Öğle, ikindi, akşam ve yatsı zamanları da günü belirli aralıklarla böler. Namaz kılan insan zamanı kendi denetiminde kullanmayı öğrenir. Böylece, uğraştığı iş ne ise ona kendini kaptırıp gitmeyi, kendini zamanının akışına bırakıp işlerinin birbirine kar ışmasının önüne geçmiş olur. Zamanı iyi kullanmak, başarılı olmanın, anlamlı yaşamanın ilk şartıdır. Namaz kılan insan zamanını iyi kullanma sorununu kendiliğinden çözmüş olur.