Koptum;
Bir dizi boncuktum...
Söküldüm;
Göznuruyla örülmüş bir danteldim...
Minik, oyalı bir mendilim şimdi;
Ayrılıklarda sallananından,
Gözyaşı silineninden...
Birinin hayatındaydım,
Dışarıda kaldım şimdi...
Yüzüme kapandı yürek kapısı!
Yine yanıldım,
Hep yanıldım...
Sevgi deryalarında yüzerken,
Soluksuz,sahipsiz kıyıda kaldım...
Sıcak kumlar ayaklarımı yaktı.
Ama yüreğimi yakan acı,
Kumlardan da çok yaktı...
Benim elim senin eline eş bir eldi,
Yalnız sana açılacaktı,
İçinde olduğum ceviz sandık!
Bembeyaz bir danteldi yürek sayfam..
Koparttın beni,
Ellerinle dizmiştin gülüşlerimi boncuk boncuk...
Söküp attın beni,
Bomboş kaldı yüreğimin beyaz sayfaları..
Minik,oyalı bir mendilim şimdi,
Her ayrılıkta ağlayan,
kendi gözyaşını kendi kurulayan...
eser tunay
