Karşılıklı etkileşimi, sosyal etkileşim olarak da değerlendirebiliriz. Buna göre sosyal etkileşim, genellikle iletişim yoluyla in­sanların ve grupların hareketlerinin karşılıklı etkileşimini ifade eder. Bu tanım kişinin kendisiyle etkileşimini içine alır.
Terim üç farklı anlamda kullanılmaktadır.

1. İlk anlamda insana uygulandığında en basit sosyal etkileşim, aşağıdaki örneklerde görülebileceği gibi kişiler ve sosyal güçler arasındaki karşılıklı etkileşimdir:

İnsan doğasında ve kül­türde varlığını bulan sosyal faktörlerin karşı­lıklı etkileşimi sosyal etkileşimdir.
Sosyal et­kileşim karşılıklı olmayı gerektirir.
2. Birçok sosyolog ve antropolog tarafından kullanılan ikinci tanım insan ilişkilerinin bir tür "karşılıklı etkileşim" olduğunu ortaya koyar. İlişkinin insanlara uygulandığı gibi, sembolik etkileşim olarak adlandırılması ge­rektiğini iddia ederler. Yani, sosyal etkileşim iletişime dayanır. Birey diğerleriyle iletişim yo­luyla ilişki kurar, bu faaliyetin sonucu sosyal ilişki sürecidir. Ama bazı yazarların iletişim ve etkileşimi aynı şey olarak görmesine rağmen diğerleri etkileşimin ek özellikler içerdiğini be­lirtir:

"Sosyal etkileşim işlevsel olarak iki ya da daha fazla kişinin ilişkiye geçtiğinde (fiziki iliş­ki olması gerekmeyebilir) meydana gelen dav­ranış değişikliğidir."

şeklinde tanımlanabilir.

3. Üçüncü tanım kişinin kendisiyle sosyal etki­leşim içinde olduğunu öne süren bazı sosyal bilimciler tarafından kullanılmaktadır. Yani "bir odada bir problem üzerinde çalışan, ken­disiyle konuşan ya da yüksek sesle düşünen bir kişi, etkileşim kendisiyle olduğu halde, tek­nik olarak kişinin sosyal etkileşim içinde oldu­ğu anlaşılır."