Minyatürün yapılışı ve özellikleri Minyatürde suluboyaya benzer bir boya kullanılırdı. Yalnız bu boyaların karışımında bir tür yapışkan olan arapzamkı biraz daha fazlaydı. Çizgileri çizmek ve ince ayrıntıları işlemek için yavru kedilerin tüylerinden yapılan ve “tüykalem” denen çok ince fırçalar kullanılırdı. Boyama işi için de çeşitli fırçalar vardı. Resim yapılacak kâğıdın üzerine arapzamkı katılmış üstübeç sürülürdü. Renklere saydamlık kazandırmak için de bu yüzeyin üzerine bir kat da altın tozu sürüldüğü olurdu. Nakkaş denen minyatürcü, bir tabaka has kâğıt (sırf pamuktan yapılmış kâğıt) alır, bir mermerin üzerine yayarak parlak bir cisimle (mermer, fildişi) sürte sürte düzleyip parlatır. Önce yapacağı şekillerin sınırlarını kâğıt üzerinde hafifçe belirterek taslaklarını yapar; bunun için birkaç kedi veya samur kılından yapılmış ve ipek telle kuş tüyüne bağlanmış bir fırça kullanır. Bu şekilde yapılan taslaklar üzerinde kolayca düzeltme yapılabilir. Taslaklar tamamlandıktan sonra çini mürekkebiyle sınır çizgilerine son biçimi verilir. Sonra çizgiler arasında kalan yerler kalınca bir fırçayla uygun renklerle düz boyanır. Daha sonra çini mürekkebiyle kenar çizgileri bir kere daha elden geçirilir. Türk tarihi İslam’ın etkisiyle resim sanatlarından uzak kaldığı için, minyatürlerin sanat değeri yanında bir de tarihî belge değeri olagelmiştir. Hükümdar sarayları, bu sarayların günlük yaşantısı, toplantılar, eğlenceler, av partileri, savaş seferleri kadar halk, meslekler, düğünler gibi günlük olaylar da minyatürlere konu olmuştu. Bu durum bütün İslâm ülkeleri için geçerli. Minyatürün kendine has özellikleri var. Figürleri birbirini kapatmayacak şekilde dizmek, geriye kalan figürleri kâğıdın üst tarafına dizmek, şahısların iriliğini önemlerine göre tespit etmek, manzarada uzaklığı renk/boy nispetinde belirtmemek, en ince teferruatı dahi işlemek, renkleri ışık gölge tesiri aramadan sürmek bu özelliklerin başlıcaları. Minyatürde kullanılan boyalar toprak boya. Boyaların sabit olması için 18. yüzyıla kadar içine yumurta sarısı ilave ediliyordu. Minyatürde akarsular gümüş suyuyla yapılmıştı. Minyatür için pamuktan yapılmış ve hind kâğıdı denilen kâğıt ile parşomen denilen ipekli kâğıttan başka aharlı kâğıt da kullanılmıştır. Kâğıttan başka, özellikle Avrupa’da fildişi ve madalyonlar üzerine de minyatür uygulanmıştır. Minyatür bugün bildiğimiz anlamdaki modern resimle iç içe bir görünüm arz etse de gerek Batı’da gerekse de ülkemizde geleneksel bir sanat olarak yerini koruyor.
Son düzenleyen Safi; 31 Mart 2016 00:09
"İnşallah"derse Yakaran..."İnşa" eder YARADAN.
