Ben çok mutsuzum üzgünüm karmakarışığım..huzursuzum korkuyorum...hayat beni çok ürkütüyo bazen uyuyamıyorum..stres kaynaklı sanırımki omuzum boynum belim çok şiddetli ağrıyor...yatak bana beton gibi geli...sürekli mutsuzluğumu gizleyen gülümsemeleri kullanıyorum...elimin ayağımın tutmadığını çok yalnız olduğumu düşünüyorum...mutluluk nedir sahi nedir? mutluluk çoçukluğumdur hep öyle kalabilseydim keşke..hayat öyle çıkılmaz yolkii heleki kendini yapayalnız hissediyosan...mutsuzluğumu kusup atmak istiyorum...öfkemi sinirimi..uyuşuyo kalbim bedenim yüreğim....boğazım düğüm düğüm ...bağıra çağıra ağlamak istiyorum ama artık ağlayamıyorum bile ..ona bile halim yok buz gibiyim ....öfkem büyük sewgim büyük kızarsam söylenirsem vicdan yapıyorum sustuğumda ise........bilmiem hayat beni sürüklüyo ezerek isyan deil aslında bu rahatlamak için yazdım galiba...herkesin yükü kendine ağı gelirmiş...ama bunada şükür Allah daha beterini yaşatmasın...diliyorumkiii herşey yoluna girer....