Çok sevdim seni ben, yaralı hüzünlerimin sırdaş kelebeği
Çıplaklığım keskin ayazların neresine saklar acemiliğini
Çocukluğum, gözlerinin hercai yalnızlığında bulur mu,
Çatışmaların şafaksız gecelerinde yitirdiği kendini!...
Çok sevdim seni ben, gözlerin niye hep böyle bir uçurum kıyısı
Çiçeklenir mi betonlara gömülen düşleri çocukluğumun,duvarları aşar mı?
Çaldığım kapılarda yabansı yalnızlıkların korkusu büyütülürken
Çiğnenen yeminlerin ardına saklanır mı emanet edilen baharı ömrümün
Çizdiğim insan suretleri, işgal altında bırakıyor yaralı yüreğimi…
Çıkacağım yolların bir menzili olsa, yüreğimin üstüne basa basa
Çığırtkan mavilerini çalacaktım gökyüzünün
Çoğaltmak için türkülerimin senli ezgilerini…
Çok mu sevdin beni sen, her gün geliyorsun yüreğini yüklenip
Çirkinliklerin beyazla çoğaldığı hücremi maviye boyuyorsun!...
