Küpe Çiçeği Yetiştiriciliği

Küpe Çiçeği Yetiştiriciliği

Bilimsel sınıflandırma
Alem: Plantae (Bitkiler)
Bölüm: Magnoliophyta (Kapalı tohumlular)
Sınıf: Magnoliopsida (İki çenekililer)
Takım: Myrtales
Familya: Onagraceae (Küpe çiçeğigiller)
Cins: Fuchsia

Fuchsia corymbiflora

2002110453011055im

Fuchsia fulgens

fuchsiamagellanica mg 2 lg

Fuchsia magellanica

fuchsia procumbens

Fuchsia procumbens

FuchsiaTryph

Fuchsia triphylla
Fuchsia x hybrida

Fuchsia7476

Küpe çiçeği, küpe çiçeğigiller (Onagraceae) familyasından Fuchsia cinsini oluşturan 100 türü bulunan bitki cinsidir. Büyük bölümünün anayurdu Amerika'nın tropikal bölgeleridir. Kırmızı, mor, pembe, beyaz renkte çiçekler açarlar.

Genel özellikleri
Küpe çiçeği, küpe gibi sarkık çiçekleri olan bir süs bitkisidir. Nemli, gölgelik yerlerde yetişir. Anayurdu Meksika’nın yüksek dağları, Güney Amerika ile Yeni Zelanda adasıdır. Çoğu küpe çiçeği kırmızı, pembe, mor ve beyaz çiçek açar. Avrupalılar küpe çiçeğini ilk olarak Güney Amerika İspanyol sömürgesi Yeni Grenada’da görmüşler, önce İngiltere’ye sonra da 1830’a doğru Fransa‘ya getirmişlerdir. Çiçek kısa zamanda yayılmış, parklarda, bahçelerde, evlerde yetiştirilmeye başlanmıştır. Küpe çiçeği gölgelik ve rüzgarsız yerleri sever, çiçekleri uzunca bir zaman dökülmeden kalır.

Doğada 100 türü bulunan Fuchsia cinsinin süs bitkileri yetiştiriliciliğinde oluşturulmuş bulunan birçok melezleri F.x hybrida adı altında toplanmıştır. Diğer önemli türleri F.corymbiflora, F.fulgens, F.magellanica, F.procumbens ve F.triphylla’dır.

Yetiştirme
Küpe çiçeği kuytu ve nisbeten gölge yerlerden hoşlanır. Suyu sever. Fide ekildiği zaman ince çubuklardan destek yapılırsa biçimli büyür. Askılı saksılara da dikilebilir. Bu durumda pek zarif bir şekilde sarkacak ve destek istemiyecektir. Havalar soğumaya başlayınca içeri alınır. Camekanlı bir balkon, bitkinin kışı sağlıkla geçirmesine yetecektir. Kış sonuna doğru bitki derince budanır ve saksı değiştirilir. Çelikleri ayrı saksılara dikilerek yeni bitkiler elde edilebilir.

İklim İstekleri
Kış aylarında genç bitkiler optimum10-14 C sıcaklığa, yaşlı bitkiler ise 4-7C’lik sıcaklığa gereksinim duyarlar.Yüksek orantılı nem ister ve yarı gölge yerleri sever. Doğrudan güneş ışığı altında bırakıldığında yaprak ve çiçek dökülmeleri olur.

Toprak İsteği
John Innes saksı kompostu No.3’te iyi gelişir. Boynuz ve tırnak unu ile kalsiyum fosfat ve potasyum sülfat oranları 3 kat artırılırsa bu karışım bitkiye verilmesi için uygun halde bir toprak karışımı olur.
Ayrıca, hacim olarak 2 kısım tınlı toprak, 1 kısım yaprak çürüntüsü, ahır gübresi ve kumun karışımıyla elde edilen harç da kullanılabilir.

Üretim Tekniği
Üretimi tohum ve çelikler yapılır. Tohumlar Mart veya Nisan ayında ekilerek 16C’de çimlendirilir. Başlıca üretim şekli çeliklerdir. Çelikler üzerinde çiçek bulunmayan uç sürgünlerinden 7.5-10 cm uzunluğunda olmak üzere Mart ayında yapılır. Alınan çelikler hacim olarak eşit miktarlarda turba ve kum karışımında köklendirilir. Ortam sıcaklığı 16C dolaylarında tutulursa, çelikler 10-15 günde köklenirler.

Küpe çiçekleri terminal çeliklerle üretilir. Anaç bitkilerden fazla çelik alabilmek için sürekli kısa gün şartlarında ve 15o C sıcaklıkta tutulur.

Çelikler serada köklendirme ortamına dikilir. Ortamın ısıtılması köklendirmeyi çabuklaştırır. 15o C gece sıcaklığında sislemeyle 10-14 günde köklenir. Bütün yıl yetiştiriciliğe uygun olduğu için çelikler istenilen zamanda alınır.

Köklenen çelikler 12 cm. lik saksılara dikilir. Ortamın gözenekli ve iyi geçirgen olması gerekir. Saksılanmış fideler 17o C gece sıcaklığında bir süre kısa gün şartlarında büyütülür. Sürgünler 6-7 boğum olduklarında 4 boğum üzerinden uçları alınır. Yan sürgünlerin gelişmesi teşvik edilmiş olur.

Uç alındıktan 4 hafta sonra çiçek tomurcuğu oluşumunu teşvik etmek için gene 17o C gece sıcaklığında yastıklara uzun gün koşulu uygulanır. Uzun gün bitkilere 21 gün süre ile 4 saat ilave aydınlatma ile sağlanır. Fazla uzun gün uygulama bitkilerin uzun ve tepelerinin ağır olmasına neden olur. Bu nedenle 21 gün sonunda çiçek açıncaya kadar tekrar kısa gün şartları uygulanır. İlk uzun gün uygulamasından sonra bitkiler takriben 50 gün içinde çiçekler açarlar. Büyüme ve gelişme için en uygun gece sıcaklığı 15-18o C dir.

Gübreleme
Her yıl Şubat-Mart aylarında saksı değiştirme yapılır. Nisan-Ağustos ayları arası haftada bir kez 2-3 g/1 kompoze gübre verilir. Yüksek orantılı nemin yanı sıra ilkbahar ve yaz aylarında bol miktarda suya gereksinim gösterir.

Sulama
Özellikle sıcak günlerde yapraklara su püskürtülmelidir. Saksı toprağı gereğinden çok nemli tutulursa tomurcuklarda dökülmeler görülür. Dinlenme dönemi olan Eylül-Şubat ayları arası verilen su miktarı azaltılmalı, ancak toprak hiçbir zaman tümüyle kuru bırakılmamalıdır.

Budama
Çok fazla boylanmış bitkiler Şubat ayında kuvvetlice budanırlar. Genç bitkilerde ise, dallanmayı teşvik etmek için yine Şubat ayında uç alma yapılır.

Hastalık ve Zararlılarla Mücadele
Önemli hastalıkları Virüs, Kök Çürüklüğü, Solgunluk, Pas ve Kurşuni Küf; zararlıları ise Nematodlar, Kırmızı Örümcekler, Thripsler, Yaprak Bitleri, Beyaz Sinek ve Unlu Bitler’dir.

Çimdikleme: Uzun dalların uçlarını çimdiklemek yan dalların gelişmesini sağlayarak bitkinin daha hacimli ve daha çok çiçekli olmasını sağlar. Eskimiş çiçekleri de kopartın, çünkü çiçeklenmeyi azaltırlar.

kaynak

MsXLabs Üye Girişi