Hz. Hüseyin

Hz. Ali ve Hz. Fatıma'nın ikinci oğlu, Resûlullah (S.A.V)'ın torunudur. Büyük kardeşi Hz. Hasan ile birlikte "Haseneyn" diye anılır. Her ikisinin adı da Hz. Peygamber tarafından verilmiştir. Muhterem dedeleri, ikisini de çok sever, "Bunlar benim oğullarımdır, kızımın oğullandır. Allah'ım ben onları seviyorum; sen de onlan sev; onları sevenleri de sev" derdi.

Hz. Osman'ın şehid edilmesinden sonra babası ile Kûfe'ye giden Hz. Hüseyin, Hz. Ali'nin de şehid edilmesi ve Hz. Hasan'ın, kısa süren hilafet görevini bırakması üzerine onunla birlikte Medine'ye döndü. Muaviye, daha hayatta iken, oğlu Yezid'e, müstakbel halife olarak biat edilmesini istediyse de Hz.Hüseyin buna itiraz etti. Muaviye ölüp Yezid halife olunca Hz.Hüseyin, baskılar karşısında bir gece Medine'yi terkederek Mekke'ye gitti. (H.60).

Kufeliler, ona davet mektupları yağdırarak kendisine biat edeceklerini bildirdiler. Ailesi ve bazı taraftarları ile yola çıktı. Irak tarafından gelen şair Farazdak "Iraklıların kalbi seninle, fakat kılıçlan Beni Ümmeye ile!.." dediyse de, etrafındakiler hayli azalmış olarak yoluna devam eden Hz.Hüseyin, 'Kerbelâ civarına geldiğinde Yezid'in Basra Valisi Ubeydul-lah bin Ziyad'ın emrindeki birlik tarafından kontrol altına alındı. Ne ileri gitmelerine ne de geri dönmelerine izin verildi. Hicri 61 yılı 9-10 muharrem gecesini Kur'an okuyarak, dua ederek geçirdiler. 10 Muharrem'de, gün boyunca sürern çatışmada Hz.Hüseyin ve taraftarlarının çoğu şehit edildi.

Peygamber'in en sevgili torununun başının kesildiği, 70 kadar yakının insafsızca şehid edildiği ve tarihe Kerbela faciası diye geçen bu hadise Müslümanlann kalbinde derin bir yara açarken "bitmeyen bir fitne ve kavganın" da başlangıcı oldu.

İslam Ansiklopedisi

MsXLabs Üye Girişi