Okyanus
Adı deniz di önceleri
Küçük ırmakların sularıyla beslenir
Umut olup vururdu sahillere
Kurak çöllere hayat verirdi
Zamanla yoruldu deniz
Taşıyamaz oldu içindeki artıkları.
Kirlenmişti umutları
İçi içine sığmıyordu artık
Bu yürek bu pisliği taşıyamaz deyip
Büyüdükçe büyüdü,gözyaşıyla beslendi
İmkansızı başardı,umutla doldu
Adı deniz di önceleri
Şimdi okyanus oldu...
İki Uzak Şehirde İki Yaralı Yürek
“Sen bilmediğim karanlıklarda
Güneşin doğmasını beklerken
Ben Sensiz karanlıklardan
Seninle doğacağım”
Yüreğimde kopan zamansız fırtınalar
Neleri alıp götürdü benden bir bilsen
Bir bilsen zamanın benden çaldıklarını
Daha bir alevlendi içimdeki yangınlar
Gülüşlerim bitti,ömrüm bile tükendi de
Bir tek sana olan sevdam bitmedi, bitmeyecek
Dokununca yağmur tanelerine
İki uzak şehirde, iki yaralı yüreğin ağladığını
Hiç kimseler bilmedi, bilmeyecek... Son düzenleyen TheGrudge; 22 Ağustos 2006 22:02
Sebep: Mesajlar Otomatik Olarak Birleştirildi
