hafif
TDK,Türk Dil Kurumu
sıfat Arapça ¬af³f
1 . Tartıda ağırlığı az gelen, yeğni, ağır karşıtı.
2 . Güç veya yorucu olmayan, kolay:
"Hafif bir iş."- .
3 . Ağırbaşlı olmayan, ciddi olmayan, hoppa:
"Hafif bir kadın."- .
4 . Miktarı az, sindirimi kolay (yiyecek):
"Onlar da akşam yemeğini pek hafif yerlerdi."- S. F. Abasıyanık.
5 . Kalınlığı veya yoğunluğu az olan:
"Dışarıda yanan lambanın aydınlığıyla burası hafif bir karanlık içindeydi."- M. Ş. Esendal.
6 . Etkisi az olan, sert karşıtı:
"Hafif bir içki."- .
7 . Önemli olmayan:
"Hafif bir ceza."- .
8 . Çok dik olmayan (sırt, yokuş):
"Hafif bir meyilden indik."- H. R. Gürpınar.
9 . Gücü az olan, belli belirsiz:
"Yaprakların hafif iniltisi içinde, çalılıklar arasından geçerek denizaltının demir attığı koya doğru yaklaşıyoruz."- E. M. Karakurt.
10 . zarf Sıkıntısız, ferah, rahat olarak:
"Kendimi bugün çok hafif hissediyorum."- .
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- hafif atlatmak
- hafife almak
- hafif gelmek
Birleşik Sözler
- hafif güverte
- hafif hafif
- hafif hapis cezası
- hafif makineli
- hafifmeşrep
- hafif rüzgâr
- hafif sanayi
- hafif sıklet
- hafif tertip
- hafif uyku
- hafif yollu
- eli hafif
- uykusu hafif
