Yağmurlar yine yağacak toprağın üstüne..
Ve sen canım, yine duyacaksın kokusunu toprağın...
Zannetme ki benim tenim olacak yine kokladığın...
Bir ben, bir benim kokum, bir de benim gözyaşlarım,
Yağmayacak artık nisan yağmurları gibi içine...
Kimbilir, bir hiç kimse gibi ben,
Hiç kimsesiz olan, karabulutların içinde saklanacağım...
Ama sevgim, dolu dizgin yağacak gökyüzünden üzerine...
Aldığın her nefesi sellerine katacak sevgim...
Sevgim hep, su serpecek yağmur bereketiyle gönlüne...
