DÖN GEL

yürüyordum yine aynı sokaklarda,
aynı eve girdim yine,
ve aynı odaya...
yerli yerindeydi herşey yine,
bir tek sen yoktun hayatımda.

seninle açan gülüm,gidişinle soldu
seninle battı güneş,
her yer karanlık.
seninle kapadı kalbimin kapıları,
ne gelen var,ne giden.
seninle sustu bülbüller,
her yer sessiz.
seninle durdu dünyam,
dönmüyor artık.
haram oldu bize vuslat,
bu hasretlik yetti artık,
dön gel.



NAGİHAN-ELİFNUR