yanına konan serçeye baktı birinin selamını almış gibi kımıldadı dudakları
gözleri daldı uzaklara
iki damla yaş aktı
uzandı bir dal kopardı
bir şeyler çizdi toprağa gülümsedi,
sonra sildi
bir gül kopardı
derin bir iç çekti
gül değildi kokladığı
sendeledi
galiba çok sevmişti
kırılmış, kırmış
özlemiş, özlenmişti
yorulmuş,belkide yormuştu,
yaslandı olmayan omuza
ağır ağır kalktı
iki adım attı arkasına baktı vazgeçti,
gidemedi
anlamadım birini mi bekliyordu bıraktığına mı baktı
başı döndü, hiç oralı olmadı
yağan yağmura da aldırmadı
galiba orda değildi, ıslanmadı
acıdım teselli için, yaklaştım simsiyahtı gözleri,
mağrur, gururlu derin
anladım ki yalnız değil uzaklaştım gizli bahçeden
Ayşegül Kandeher
