Aşkımı kırpıp dostluk yapamam!

Üzgünüm..
Üzgünlüğü üzecek kadar..
Ve özgürüm “prensim”
Sevdiğimi söyleyecek kadar…
Nasıl yapışmışsam hayatının en acılı yerine,
Zamansız..Hesapsız..
Giderim!
Acılarını yaralarımda yıkar,olmazsa peşime takar..
Giderim!
Dili tutulmuş şiirlerimi alır..
Geride bir tek sevmişliğim kalır..
Giderim!
Zor söylenen sözleri söylerim,
İncinme diye onları da kendime söylerim
Ama giderim..
Aşkımı kırpıp dostluk yapmam “prensim”
Krallıgını sana
Aynalardan gizlediklerimi zamana verir
Giderim!
Ben acımam.. ağlamam..
Yanmam gözlerinde
Ben yıkılmam “prensim”
Acılarımı sukunetle yönetirim
Çığlıklarımı titrek bir aşk melodisinde saklarım
Sayfalara akıtırım sensizliği
Kilometrelerce yazarım…
............
Sen okumayacaksın bilirim
Senin yerine ben okurum..
Yerine severim…
Hiç gocunmam “prensim”
Ben senin yerine de giderim….