Seviyorum Eylül’ü
Ayaza dönük sabahlarını
Serin akşamlarını Eylül’ün
Oturup penceremden
Seviyorum izlemeyi
İstanbul’un ıslak caddelerini
Eylül kadın oluyor
Kadın toprak kokuyor
Gözlerim şiir arıyor
Gözlerim şiir görüyor
Elim ekmek değil
Sadece kalem tutuyor
Cadde şiir
Yürüyen kalabalık mısra
Her mısrada ayrı bir hikaye insan
Bir garip ahenkle sararıp kararan
Şiirdir tarlada günebakan
Bilen bilir mevsimin adı şiir
Bulur mevsimi mısralarda arayan
Seviyorum Eylül’ü
Eylül bende saklanan bir giz
Ben Eylül’de bir silik iz
Bir büyüdür Eylül damarlarımda yanan
En sevdiğim hüznümdür yaslı hazan
