Kuru Kırmızı Mektup
aralıktı pencerem…
geniş, dingin beyazın üzerinde,
önce parlamasını gördüm
gözlerim kamaştı biraz.
sonra da kanatlarını,
ışımaların arasında...
acelesi vardı sanki
ve
her an düşecekmiş gibi uçuyordu,
netleştiğinde bedeni…
konduğunda elime,
aralığından pencerenin..
yorgundu,
buz tutmuştu tüyleri
ve
kirli kalıyordu kar..yanında.
gözlerinde,
kar topu oynayan çocukların
coşkusu vardı
ve
kuru kırmızı bir gül taşıyordu
gagasında…..
al dercesine baktı…
al,
kayan yıldızların taşıdığı
mektubu getirdim sana…..
