Mavi Kus



Bir mavi kus konar pencereme
Pencerem yüregim, açmasam üsüyecek
Açsam kaçip gidecek
Ne yapmanin sorusuna takiliverdim
Hayat geçip gidiyor
Mavi kus titriyor
Penceremde tünemis
Bekliyor yaz gelsin

Yaz gelmeden ölüm gelip donarsan mavi kus, donar düsersen karlar üzerine,
ve isitmamis ise bu sevda yüregini, karlar erimezse, sana gösteremem ki
yaptigin yanlislari bir bir, sen donmussun, donmus nehir

Git uçmak istedigin yerlere
Durma buralarda
Sicak iklimlere
Bildigin tanidigin diyarlara
Güvenli kucagina, bin yillik uçuslarina, göçmen kuslarin
Tabiatin çizdigi yola
Ya da gir açilan pencereden içeri
Cesaretini toplayip
Yasa yasamak istedigin sevgileri

Durma öyle penceremde uçmakla kaçmak arasi, karanlik soguklarda donmaya
birakma kendini küçük mavi kus, inanma söylenen hiçbir söze
denemek yasamaktir, bilmekse denemek

Göge açilan kapilarin önünde duruyorum
Arkasi özgürlük olan kapilarin
Ben kapilari açanim
Ben seni özgürlüge uçuranim
Tutsak aksamlarindan, sigindigin korkularin
Sabahlari uyandiranim
Ey kaderin cilvesine kananlar
Cilveli kaderlerin çaresiz esirleri
Ne kader
Ne de keder çözebilir sizi baglayan zincirleri
Ne de sehvetli kalçalarinda kaderin mest olabilirsiniz
Benim kollarimda unuttugunuz dünyalar kadar
Çikarin yüreginizdeki mavi kuslari
Salin göklere
Cennetin yolunu bulun
Takip ederek götürdügü yere

Ve o sunulan saraplarin tadini anlamak için cennet bahçelerinde, tatli
günahlarin tadini bilmelisiniz önce dünya üzerinde, ey günahsizligin
izdirabinda yokolan arzularin körelmisliginde kivranan ruhlar, bakin
görünmediginiz aynalara, bakin suratsiz suratlariniza yüreginizin dümeni
baska yönlerdeyken, vicdaniniza çektirdiginiz iskencelerin acisini çekin
bir bir

Sen mavi kus
Kanatlarinda tasidigin agirliklari birak
Daha yukarilara uçmak için
Kaybolup gitmek için bulutlar arasinda biz seni görmezken
Sen bizi seyretmek için
Ben kapisini açiyorum kafesinin

Tek Basina Isyan



Bir siirin güzelligine büründürsem seni, notalar taksam sesine
Salindirsam bahar aksamlarinda gün batarken, bir kitapta seni yazsam,
Dua diye okusam seni günaha girsem, tövbe etsem yeniden günah diye
Islemek için seni, bin kere tövbe etsem, bin kere tövbemi bozsam
Iste güzelligini sevdigim yerindeyim hayatin
Kendimleyim
Basima buyruk
Yüregime egemen
Aklimdan uzakta bir yalnizlik aksaminda
Iyiler uykuya çekilmis
Kötüler müteyakkiz ve isbasinda
Siradan bir karanlik kucagini açmis bekliyor
Hiçbirseye aldirmadan yürüyorum
Kendimleyim
Basima buyruk
Yüregime egemen
Basladigi gibi sürmüyor yasam
Bir yagmur basliyor beklemedigim
Içim islaniyor
Notalar kayboluyor
Kitaplar yakiliyor seni yazdigim
Günahlarimi af ediyorlar,
Günahsiz ve heyecansiz çirilçiplak kaliyorum
Utaniyorum

Bir ana kuzusu nöbet tutuyor sinirda
Kursun belki yoldadir onu bulacak
Kaç safak sayacakti ve kaç sabah olacakti
Koynunda yavuklu mektubu
Genç bir polis kulübede nöbet tutuyor
Ankara sogugunda titriyor
Kat kat göbekli biri apartmanda rahat uyuyor
Kursun gelip o polisi buluyor
Utaniyorum

Aklim basimda olsa isyan edecegim
Kalabalik olsam yürüyecegim
Kendimleyim
Basima buyruk
Gadami da aldilar üstelik
Bu kadar ölümün ortasinda
Kokudan kusacagim

Yediginiz ekmegin haram geldigi oluyor mu, yasamaktan utandiginiz, ya da
çaresizliginize kizdiginiz siddetle ve galiz küfürler savurarak taa yedi
sülalesinden baslayip bugünlere geldiginiz, sevgiyle basladiginiz bir
yolu nefretle bitirdiginiz, en kötüsü hiçbirseye ve hiçkimseye inanmadiginiz

Iste sevmeye basladigim yerindeyim hayatin
Kendimleyim
Basima buyruk
Yapayalniz
Beni de kaybetmeye hazir misiniz.