Kâbusumda Bile



Senin kara gözlerin sanki bir derya,
Bense o deryada zavalli bir kaptanim.
Azginca gelen dalgalarinla bogusuyorum,
Sevsem mi sevmesem mi diye düsünüyorum.
Artik yeter firtinalardan azgin dalgalardan yoruldum,
Agliyorum gülüyorum ama kurtulamiyorum.
Bak sonunda gemim su almaya basladi,
Bu sefer asamadim seni ve gözlerini.
Batmaya basladim kara gözlerinin güzelliginde,
Bogulacak gibi oluyorum nefes alamiyorum.
Yardim için nereye baksam seni görüyorum.
Sense uzatiyorsun elini bana yardima,
Daha elim eline degmeden,onu hissedemeden;
Kan ter içinde kalkiyorum yatagimdan.
Yüzümü yikarken aynada bana gülümsüyorsun,
Sanki elini tutacagimi müjdeliyorsun.
Ama her sey bosuna karagözlüm ,
Ben oyunu baslamadan kaybetmisim.