ERTELENMIS SÖZCÜKLER
Ertelenmis sözler var dilimde
Burusmus bir kâgidin içinde duygularim.
Gecikilmis bir ask yazili köseye atilan kâgitta
Hiç bir sey için geç degil belki
Belki, simdi tam zamani.
Bir de yürek sözden anlasa...
Hergün bir sonrasina ertelenir itiraflar
Bir kaçis ki, bu insani kendinden eder
Sorular döner beynimin içinde
Beynin içinde satir satir islenir duygular
Bir gün sonraya ertelenir hergün.
Bir yapragin yere düsüsü gibi olabilsem
Agir agir süzülsem herseyin farkinda olarak
Bir selale gibi olsam
Coskunca düssem arzularimin yüregine
Korkularimi erteleyebilsem bir anligina
Hergün koskoca bir yasam ertelenir oysa.
Sözcüklerin ucuna yüklüdür yasam
Kendimin kendimle savasi bu
Kendimle ertelenmis sözcüklerimin savasi
Korkularimizin esiri olmusuz
Ertelenmis bir yasam var sirtimizda
Ertelemis sevdalar yasariz
Ertelenmis dostluklar
Ertelenmis kendini buluslar.
En çokta yüregimizdeki pariltilari erteleriz.
Oysa sevmek, daha kolay gözükür korkmaktan.
Sevsek hesapsizca,
Asik olsak ertelemeden yüregimizdekileri.
Sözcükler aksa billur bir su gibi
Ertelemesek yasamimizi.
Belki olacak ertelemesiz yasayislar
Bir umut isigi yanar yürekte
Umudu erteleriz bu sefer
Umudu erteleriz bir sonraki güne.
Ertelenmis bir umudun sirtina yüklemisiz korkularimizi
Ertelenmis sözcüklere saklamisiz yüregimizi
Ertelenmis bir varolus yasariz.
