Vurup geçiyor yüzümden,
rüzgarın serinliği.
Ben sana ardımdan
serin bir rüzgar bıraktım.
Saçlarını hafifçe dağıtması için.
Ortaya bir kasırga attım,
Dur durak bilmeyen,
doludizgin hayatı alabildiğince
yaşaman için.
Çiçeklenmiş bir dünya bıraktım sana
Sonra gözlerini bıraktım sana,
Neden mi gözlerin,
çünkü o gözler yalnızca benimdi.
Ama şimdi senin gözlerin,senin.
Belki de hep senindiler kimbilir!!
Bir şarkı aydınlığından,
ve senin sesinden oluşan,
ayak izlerimi bıraktım istemeye istemeye...
Gözleri kamaştıran,
parıltılı güneşi bıraktım sana.
Seni daha fazla aydınlatsın,
Yaşam sevinçin hiç ama hiç bitmesin diye...
Sana hayatı bıraktım kısacası,
Ben istemesem de.
Hayat artık senin bebeğim.
Yaşa gönlünce.
