Atatürk, şiir ve edebiyat dışında müziğe de büyük bir ilgi duymuştur.Şarkı ve türküleri dinlemekten büyük bir zevk alan Atatürk, zaman zaman okunan şarkılara eşlik etmiş, oynanan halk oyunlarına katılmıştır. Bazı Rumeli türküleri, onun sesinden notalara dökülmüş ve müzik repertuarımızda yer almıştır.Atatürkün, tiyatro, bale, edebiyat, heykeltıraşlık, mimarî, resim, müzik gibi sanat dallarıyla ve sanatçılarla ilgilenmesi, onları desteklemesi Atatürkün sanatla çok yakın bir ilişki içinde olduğunun göstergesidir.

Daha devlet tiyatrosu kurulmamışken, İstanbul'daki şehir tiyatrosu sanatçıları Ankara'ya gelerek o zamanki Türk ocağında temsiller verir. Atatürk de bu temsillerin birinde bulunur ve sanatçıları Çankaya'ya davet ederek ağırlar. Hepsine ayrı ayrı iltifat eder. Ayrılma vakti gelince, Reşit Galip sanatçılara, Atatürk'ün elini öperek veda etmelerini söylediğinde,

Ata'nın cevabı şu olur:
Hayır, sanatkar el öpmez, sanatkarın eli öpülür.


Yemen Türküsü
Vardar Ovası
Çanakkale İçinde
Yanık Ömer
Kırmızı Gülün Alı Var
Cana Rakibi Handan Edersin
Mani Oluyor Halimi Takrire Hicabım
Nihansın Dideden Ey Mest-i Nazım
Olmaz İlaç Sine-i Sad Pareme
Atladım Bahçene Girdim
Dayler Dayler, Viran Dayler
Esiri Zülfünün Ey Yüzü Mahım
Gitti de Gelmeyi Verdi
Hab-gah-ı Yare Girdim Arz İçin Ahvalimi
Köşküm Var Deryaya Karşı
Şahane Gözler Şahane
SARI ZEYBEK
Manastırın Oratasında