Üsküdar'da kaldırıma oturup yudum yudum gözlerini içtim
Ve karşımda bir kızın efsanesi yeniden yazılırken farkettim
İstanbul, ben seni yar gibi sevdim
Eyüp'te sahabe eteklerinde Hakk'a yönelirken ruhum, bedenim
Süleymaniye'de güvercinlerin kanatlarına konarken dileklerim
Sultanahmet'te ecdadın ardında saf tutarken yüreğim
İstanbul, ben seni can gibi sevdim
Galata'da balıkçı oltalarına takılırken ümitlerim
Eminönü'nde asi ruhumu okşarken rengarenk tenin
Kuzguncuk'ta mavi gerdanına süzülürken kederlerim
İstanbul, ben seni dost gibi sevdim
Hangi şehir insanı kendine böyle bağlar
O tılsımlı ruhun fikrime zarar
Ömrümün her anı yollarına aşikar
İstanbul, ah benim asil sevgilim...