Bir Ünlem Gibi Dolaştın Hayatımda



Bir ünlem gibi dolaştın hayatımda,
Nokta olmayı hep ihmal ettin.
Saklandığın yerden çıkmamak
Yüreğini üşütmek
Daha kolay geldi sana
(Daha kolayına geldi hep)

Sevdiklerinin hayatından çıkmasına izin verdin
Seni aramak,
Bulup bulup kaybetmek de bana kaldı.

Şimdi yorgunluktan kelimelerim düşüyor
Saklı duruyor gözlerin ama ne fayda

Katlanamıyacağım bir zaman var önümde
Şehrin son ışıklarını da bu gece söndürecekler,
Artık gel
Ellerini alıp tekrar gel.