Kaç geceyi uykusuz
Kaç geceyi divane geçirdiğimi
Anca ben bilirim
Her gece ayrılık denen zalim
Aklıma apansız düştüğünde
Gözlerimin buğusunda
Bir dirhem soluk boğazıma dizilir
Sabaha dek seni düşünürüm
Yanarım kavrulurum senin için
Her sabah fırtınadan önceki sessizliğe
Gömülür yüreğim
durulurum
Her gün batımı
Yine hasret infilak eder
Ayrılık der,döver
Beden denen sefili
Her offla yeni bir şekle sokar
Zaman gelir nehirler kurur
Ağaçlar solar
Yürek denen o zihayat
Taşa eş olur
Ahlar oflar kesilir
Kahretsin olur
Zümrüdüanka kuşu
Hasret denen okla vurulur
Görürsün o zaman
Tümsekler kafdağı olur
Her gece ayrılık denen zalim
Aklıma apansız düştüğünde
Duvardaki resmine sen diye
Sarılasım gelir
Kara gözlerinle bir gülüşün için
Ölesim gelir
Gitme be beyaz gülüm
Gözlerinden beni uzağa atma
Hasret denen ateşten koru
Şu garibin yüreğine salma
Canını al ama beni senden
Ayrı koyma