Zirvede tek kişiye yer olurdu hep.
Yalnızlık demekti bana göre zirve!!
İnsan ısrarla zirvede olmak ister.
Hem zirveyi özler,
Hem de zirvedeki yalnızlığından
yakınmayı hak görürdü kendisine....
Oysa yanında bir kişilik bile yer açılsa
orası zirve olmaktan çıkmıştır artık.
O anda iki kişi de gözlerini
daha yukarılara bir yerlere
dikmişlerdir usulca....
Zirve hep korku barındırır,bağrında
Çünkü sadece tepedekiler bilirler,
acı veren düşüş korkusunu.
Tepedeki yalnızlık
ne denli bunaltıcı olursa olsun,
düşüş hep daha yoğun bunaltıların
sarmaladığı,ürkütücü bir korkudur.
