Yoklukta Bir Adam
Büyüdü gözleri büyüdü
Yuvarlandı boşluktan
Bir duvar çöktü ansızın
Bir ayna parçalandı
Bir adam çıldırdı yokluktan
elleri vardı damar damar
Parmakları vardı ince uzun
Saçları vardı okşanmamış
dudakları vardı öpülmemiş
Gözleri vardı mahzun.
bir böcek girdi kafatasına
Kemirdi ümitlerini bütün
Beklemekten çatladı dudakları
Uzattı ellerini var olmaktan öteye
Duydu çağrışını ölümsüzlüğün.
Nasırlı ayaklarına prangalar
Ak ellerine zincirler vuruldu
bir rüzgar esti karlı dağlardan
Üç mızrak boyu yükseldi güneş
Bir adam vardı aramızda, yok oldu.
