ahh..senin yokluğun
karanlık bir toprak
kopmuş sayfalar
fecrin renk çığlıkları
alaca karanlık…
ve ne güzel his
hatırlamak seni
saçlarını taramak
yosun koklamak
İstanbul olmak
İstanbul’da kaybolmak
ve birbirimizi kıskanmak
sürme çekili
o kahve gözlerini
bana yıldızlar kadar uzak
İstanbul kadar yakın
ve kalplerimiz
aşkla meşgul olan
tek kabahatimiz...