Üsküdar'a giderken “yağmadı yağmur”
Susuzluğunu akşamdan giderir çiçekler
Sevincimi medreseler, camiler arar da bulur
Gönlümün ferahlığına sevgiler ekler
Hafiften hafiften düşen damlalar
Alır ruhumun buz gibi, ateşini
Damlalarda hayalin serinliği var
Sonsuzluk öylece söndürür nefreti, kini
Yollar kıvrım kıvrım yollar karmaşık
Yollar sevgiliye uzayan bir merdiven
Istıraplı yollarda hüzünlü bir aşık
Yollardır sevgi canlısına hırçınla dikilen
Sallanan bir çocuk gibiyim beşikte
Dalgalar her dem vapurlarla oynaşır
Denize bir dalan sonra uçan martılarla birlikte
İstanbul ile gönlüm sevgiyle kaynaşır
Caddelerde yorgun arabalar, bahçelerde çiçekler
Altunizade Camii ve şen Üsküdar...
Sevda bahçelerinde gönlüm O'nu bekler;
Ruhumda İstanbul'un farklı bir yeri var.
