Günlük,
Ben iyiyim aslında. İyiyim derken kendimi aslında gerçekten iyi hissediyorum; huzurlu yani. Kafam rahat, gönlüm rahat.. Ve biliyorum ki, her şey eninde sonunda olacağına varıyor.
Ama kendimi iyi hissederken midem ağrımıyor diyebilmeyi de isterdim. Yine nüksetti.
Neyse Günlük, görüşürüz gene.
Bu arada her " gene " deyişimde beni " yine " diye düzelten arkadaşımı anımsadım. Ne yapar acaba şimdilerde ?!