KİM BİLİR?

Duyuyor musun beni?
Bazen, sana sesleniyorum geceleri..
Herkes uyurken, ortalık sesizken.
Kim bilir; belki sen de uyuyorsundur sana seslendiğim zamanlar.
Kim bilir; belki de sıçrayıp yatağından,
Uyanıveriyorsundur sesimle...
Hissediyor musun beni?
Bazen, gözlerimi kapatıp sıkıca,
Ellerimi kalbimin tam üzerine koyup,
"Beni hisset" diyorum içimden.
Söylediğim an, sanki sen de hissediyorsun.
Sanki sen de gözlerini kapatıp,
Yüreğine koyuyorsun ellerini.
Görüyor musun beni?
Bazen; üzüleceğimi bile bile geçiyorum sokağından.
Yanıp yanmadığını kontrol ediyorum ışıklarının.
Ben seni göremiyorum ne kadar geçsem de.
Kim bilir; belki de sen beni hissedip,
Bakıyorsundur pencerenden..
Bazen;
Hiç beklemediğim bir anda çıkıveriyorsun karşıma resimlerin arasından..
Oysa kaldırmıştım hepsini hiç görmeyeceğim bir yere.
Gördüğüm an elimde değil, içim acıyor.
Engelleyemiyorum yaşların süzülmesini.
Bazen; yürürken bu şehirde,
Senin de yürüyüp yürümediğini düşünüyorum.
Ben seni adım adım yaşarken,
Tanıdık yüzleri görüp de seni soramamak yok mu!
Ben sana seslenirken geceleri,
Halâ hissederken seni tüm kalbimle,
Defalarca geçerken sokağından,
Bunca zamana karşı halâ senin için dökerken gözyaşı
Kim bilir sen neler yapıyorsun?
Kim bilir;
Belki de dönüp bakmıyorsundur ardına.
Belki de benim seni andığım zamanlar,
Sen de beni anıyorsundur.
Ben görmüyorumdur.
Ben hissetmiyorumdur.
Ben duymuyorumdur..
Kim bilir...