Ne anlatır kuşlar sana,
ne gösterir şu ağaç,
bu çöl kentin ortasında,
yeşil bir seraptır bu,
işte bize bıraktığın....
Düştür bizi kollarına çağıran,
uçurumlara düşmenin hayali.
En son dokunduğumuz,
karanlıktır halbuki!
Yalnızlıktan boş kalan odalarda,
beliren aniden ayak izleri
ve duvarlarda yankısı o bizim,
bir düşten diğerine gitmelerimizin.