Tanıdık bir hikaye
Bir gün,
Herkesi kendiniz zannettiğiniz
Bir gün!
İpek el uzatırdınız eldivensiz,
Billur bir kalple,
Saydam, lekesiz.
Bir gün,
Gün olurdu,
İpek eldivende saklı olurdu,
Taştan bir el,
Fark edemediğiniz.
Arkadaş,
Dost,
Ya da sevgili,
Fark etmezdi,
Herhangi biri olabilirdiniz.
Ve gün gelirdi,
Hiç değişmezdi tarihin tekerrürü,
Değiştireceğinizi zannederdiniz.
Eğer billur bir kalp taşıyorsanız,
Çok ama çok dikkat etmelisiniz!
Bir taştan avuca,
Konduruverdinizse bilmeden,
Kırılmak ne kelime,
Şimdi paramparça kalbiniz.
Ne tanıdık bir hikaye değil mi?
Kaybedildikçe değerler,
Tarih hep tekerrür eder!
